We maken het onszelf gemakkelijk en fietsen
van hoog naar laag en volgen de Dunajec vanaf haar bron in de Tatra naar
beneden. Met de trein laten we ons afzetten in Zakopane in het zuiden van
Polen. Het wintersportplaatsje ligt aan de voet van de Tatra, de besneeuwde
bergen zagen we in de trein al opdoemen. Zakopane is een uit de kluiten
gewassen dorp van houtenhuisjes, een soort Poolse chalets. Het is een dorp vol
kermis en vermaak, met ijsverkopers, koffiebarretjes, traditionele
kaasverkopers en biertenten. Wandelend loop je (begin mei) vanuit het dorpje zo
door oude sneeuw resten de bergen in. Er schijnen hier beren te zitten, maar
wij komen alleen maar Poolse wandelaars tegen. Vanaf de rotspunt Sarnia Skala,
het hoogste punt van onze wandeling, hebben we uitzicht over Zakopane en de
rest van onze fietstocht.
Dan stappen we op de fiets en volgen het
smeltende water. De Tarta verdwijnen langzaam achter ons en achter de wolken.
We sjezen over kleine weggetjes, soms over modder en keien paadjes, soms over
brede wegen met veel verkeer. De Dunajec is woest en wild en bruist naast ons.
We komen door Chocholow, een dorpje vol houten huisjes knus tegen elkaar. De
dorpjes onderweg zijn klein, maar er is altijd wel een Sklep (winkeltje). Vaak
is iemand in een onogelijke garage een eigen zaakje begonnen, met een al even
onogelijk aanbod. Maar genoeg aanbod om het avondmaal in de fietstas te kunnen
stoppen. Soms moeten we even stijgen, maar dan sjezen we naar beneden over de
groene heuvels. Ook de volgende dag gaat het verder over fris groene heuvels
met de allure van Toscane. Boven de groene lappendeken hangt een donker wolk.
Net op tijd stoppen we bij een bushalte om te schuilen. De bushaltes hier zijn
degelijk houten huisjes met een bankje, waar onze hele uitzet inpast. Gemaakt
voor fietsers zo lijkt het. Na de bui rijden we langs een stuwmeer en klimmen
over natte wegen. Ook de zwaluwen vliegen weer. De zon schijnt op het felblauwe
meer en de gekleurde huisjes en het kasteel aan de overkant. Stoom stijgt op
boven het water.
De tent staat op een goed verzorgde camping
aan de Dunajec. In de grillhut op de camping kunnen we genieten van Poolse
cultuur. Eenvoudige geneugten: bier, muziek en worst. Onze Poolse buren lenen
ons een spies en trakteren op bier. De worst draait boven het vuur, terwijl het
folklore bandje Poolse smartlappen speelt. Drie vrolijke mannen op bas,
accordeon en viool. Er wordt meegeklapt, gedanst en gefloten.
Na een laatste blik op de besneeuwde Tatra
fietsen we over een fietsbrug Slowakije binnen. De Dunajec gaat hier kronkelend
door een kloof en vormt de grens tussen Polen en Slowakije. Vijftien kilometer
zien we niets anders dan bomen, rivier en een fietspad. Geen auto’s, wel een
heleboel fietsers, rafters, wandelaars en kanoers. Gister hebben we dit stuk
rivier op een traditionele houten raft afgelegd. Maar fietsen is leuker dan
anderhalf uur stilzitten op een vlot. Door de kloof fietsen we naar Szczawnica,
een oud kuuroord met veel Poolse toeristen. Langs de rivier loopt een
wandelpromenade met fietsverhuurders en ijsboeren met typisch Poolse ijsjes,
torentjes op een hoorntje. Sommige gebouwen van het kuuroord zijn grondig
gerenoveerd, bij andere groeien de bomen nog door de ramen. Cafe Helena is een
chique oud gebouw. In de hal zijn verschillende kraantjes, waar je voor 1,5
zloty een bekertje kunt tappen van één van de bronnen.
Elke bron heeft zijn eigen werking. Verschillende Polen lurken tevreden aan een
bekertje water en kijken er heel serieus bij. Wij drinken liever koffie op het terras.
Langs de Dunajec gaan we verder over drukke
wegen. Misschien kan de EU hier investeren in een mooi fietspad? Soms kunnen we
aan de rustige zijde over kleine paadjes fietsen, maar soms mist dat en zijn we
veroordeeld tot de drukke hoofdweg aan de andere kant. De Dunajec wordt steeds
bedaarder tot ze meer weg heeft van een meer. Een gladde spiegel met een enkel
zeilbootje. Iets verderop een pontje naar de overkant. Daar nemen we afscheid
van de rivier en fietsen verder over de heuvels richting Wieliczka. De
zoutmijnen van dit plaatjes staan op de Unesco lijst. Voor het eerst komen we
buitenlandse toeristen tegen. De fietsen laten we achter onder het wakende oog
van de parkeerwachter en dalen af de langs eindeloze trappen. In plaats van een
muffe donkere mijn, komen we in een gangenstelsel met een zeer prettig klimaat.
Het zout zorgt voor een zeer frisse lucht. Mensen verblijven hier zelfs om te
kuren.
Vanaf de mijn is het nog maar een klein stukje
naar Krakau. Via kleine weggetjes fietsen we de stad in. Langs de rivier de Wisla
loopt een prachtig fietspad dwars door de stad, dat ons eenvoudig naar het
centrum leidt. Ook deze mondaine stad is door toeristen ontdekt. Onze tocht
eindigt op het grote plein vol koetsen en terrassen.
Dag voor dag:
Camping Pod Krokwiq, www.podkrokwia.pl
Zakopane – Nowy Targ, 52km (www.oberzapodroza.pl)
Nowy Targ – Niedzica, 33km (camping Polana Sosny)
Niedzica – Szczawnica, 26km (Minicamping bij Pokoje
goscinne U Ewy, www.uewy.szczawnica.net)
Szczawnica – Nowy Sacz, 63km
Nowy Sacz - Lipnica, 57km (kamperen achter
Hotel i Gospoda Pod Kamieniem, www.hotel-lipnica.pl)
Lipnica – Wieczlicka, 59km (Camping
Na-Wierzynka, www.nawierzynka.pl)
Wieczlicka – Krakow, 23km
Totaal: 313km
Reis:
We reisden met de City Night Line van
Amsterdam naar Warschau. In de trein zijn speciale fietsplekken. Vanaf Warschau
reisden we met de trein naar Zakopane en vanaf Krakau terug naar Warschau.
Beide waren rechtstreekse treinen waarin fietsen meegenomen kunnen worden.
Hallo,
BeantwoordenVerwijderenKwam bij toeval jullie reiservaringen per fiets in Polen tegen, mijnerzijds een paar aantekeningen:
- Ga nooit op de rijbaan stilstaan, dat is in Polen levensgevaarlijk.
- Vergroot je zichtbaarheid voor het overige verkeer door deels de spatschermen aanhanger wit te schilderen of ander materiaal aan te brengen.
- De wegen in die regio zijn vooral in de zomer zeer druk, en ook de reden dat je haast geen fietsers ziet daar de wegen overvol zijn met autoverkeer.
- www.polen-update.nl