vrijdag 27 april 2012

Op de fiets dwars over de Peloponnesos


In het voorjaar fietsen over de Peloponnesos is fietsen door bloeiende bermen en langs sappige weiden. We zien eindeloos veel kapelletjes langs de weg. Relaxen op rustige stranden en zwoegen op lange hellingen omhoog. Onderweg bezoeken we een paar grote toeristische attracties zoals: Olympia, Nafplio en Epidaurus, maar we komen ook door kleine bergdorpjes en eenzame kloven. De mensen zijn overal ontzettend aardig en dol op kinderen. Fosse van vijf fietst mee op zijn aanhangfiets en heeft aan aandacht geen gebrek. Ook hij geniet van vakantie in Griekenland: strand, boten, ijs en oude stenen. De route gaat (van west naar oost) dwars over de Peloponnesos en eindigt uiteindelijk in Athene.


We zitten in een hotelkamer in een klein dorpje in het binnenland van de Peloponnesos. De taalbarrière en verwarring is losgebarsten. Gelukkig waren hier kamers te huur. Die kwamen precies op tijd. De rode weg waar we op fietsen begon bij Olympia als een soort snelweg met op- en afritten en tunnels. Na een paar kilometer hield hij ineens op, om daarna door te gaan als een gemoedelijk slingerend weggetje. Geen geld meer waarschijnlijk. Verderop was er helaas weer geld, want daar fietsen we weer over eindeloze saaie hellingen. En het wordt warm, elke dag ietsje warmer. In Stravodromi was onze motor leeg en krijgen we een warm welkom van Nicoletta en Georgios. Nicoletta is enorm gastvrij en biedt ons een kopje Griekse koffie aan en Fosse een bordje macaroni. Wij zijn blijer met de koele kamer. Later komt Nicoletta aanzetten met een blad vol eten: feta, brood, zoete pannenkoekjes en natuurlijk yoghurt. In het dorpje proberen we boodschappen te doen bij een klein winkeltje. Drie kwieke oude vrouwtjes in het zwart zitten binnen te kletsen. Ze knijpen Fosse in z’n wang en geven hem een snoepje. Wij proberen met gebaren duidelijk te maken wat we willen kopen.

Olympia was heel bijzonder. Een mooie plek waar je keuvelend door het park tussen de oude resten door kunt lopen. Geen drukte, maar rust en natuur. In het Olympische stadion houden we een hardloopwedstrijd. Ook Fosse begrijpt dat we naar meer kijken dan oude stenen. Het dorpje bestaat uit een keurig straatje met toeristenwinkeltjes. De camping ligt op loopafstand en heeft het eerste zwembad met water en de eerste medefietser. De mannetjes van de camping bekijken uitgebreid onze fietsen en zijn onder de indruk van onze aanhangfiets.
Ook verderop hebben we aan aandacht geen gebrek. In Lefkohori, een klein dorpje in de bergen, is het een gezellige boel als we het terras van het plaatselijke barretje oprijden. Hier gebeurt het. Onze aankomst is een hoogtepunt en we worden weer uitgebreid bekeken door de stamgasten en de barvrouw. In gebarentaal vertellen we over onze reis. Het hondje Heracles loopt rond en wil een knuffel. De visboer komt langs met z’n waar uit zee. Later komt hij ons met een zwaai en een toeter voorbij. Onze tocht gaat verder door kloven en bergen. Overal bloemen in de bermen. Het lijkt alsof je door een ouderwets bloemenparfum fietst. Het landschap is prachtig, maar de Grieken maken er wel een zooitje van. Langs de hellingen wordt het vuil gewoon de kloof in gekieperd.

Dimitsana en Stemnitsa zijn twee leuke bergdorpjes. We nemen de tijd om door de kleine straatjes te lopen. We huren een kamer aan het hoofdstraatje en hebben uitzicht over het straatleven beneden. Vanuit Stemnitsa liften we naar een klooster dat diep onder het dorp in een kloof ligt. In de seat van een Atheense trambestuurder rijden we naar beneden. Het klooster is nog een eindje wandelen door de kloof. Wat een plek om te leven, zo weggestopt tussen de rotsen. De terugweg gaat iets minder soepel. Het is net middagrust en er komt geen auto langs. We lopen een heel eind over het asfaltweggetje naar boven. Tot de eerste auto ons meeneemt.
Vanaf Stemnitsa gaan we over een weg dwars door de bergen. Een prachtweg. We zitten al hoog, maar gaan nog hoger. Woeste bergen en sappige weiden. Is dit de Peloponnese? In Hrisovitsi drinken we warme chocola voor het haardvuur. De vrouw van de taverne heeft ons net drie blikken voor gehouden: koffie, Nescafé of cacao. In de afdaling rijden we over vreemde grootschalige kruispunten op verder heel smalle weggetjes. Opeens staat er een schaapskudde op de weg. De kudde wordt streng bewaakt door een herdershond. Met een escorte van twee auto’s, waarbij de achterste enige charges uitvoert komen we er zonder kleerscheuren langs. Een toeter en een zwaai als groet van onze hulptroepen. We dalen verder af. Tripoli ligt in een hoge vallei. De stad is druk, maar niet toeristisch. We crossen tussen de auto’s door en stuiven het grote centrale plein op. Dat is vol mannetjes met ijskoffie op bankjes en moeders met kinderen bij de fontein. Ze vormen een goede bron voor informatie en wijzen ons naar familiehotel Alex. We worden verwelkomt als verre familie. Fosse krijgt een aai over z’n bol terwijl wij de fietsen naar de kelder sjouwen.  

We fietsen verder naar de kust door meer kloven en bermen vol bloemen. Om de paar kilometer staan kapelletjes langs de weg. Ze zijn er in vele soorten en maten. We begonnen er foto’s van te nemen, maar er komt geen einde aan er staan er zoveel. In Par Astros hebben we de overkant van de Peloponnesos bereikt. Een klein dorpje met hobbelige straten, een kasteel en een dromerig kapelletje aan zee. Met de zee komt ook weer het toerisme. We genieten van de goede kant daarvan en eten ijs bij het haventje en zetten de tent op de camping.
Via een aantal kapen fietsen we door naar Nafplio. Een stadje op een kaap aan een blauwe baai. Veel toeristen lopen door de smalle straatjes, maar op de boulevard ook terrassen vol kwekkende lokalen. Ook een mooie plek voor ons: genoeg plek voor de fietsen en een speeltuintje voor Fosse. Hoog boven ons waakt het kasteel over de stad. Morgen zullen we terugkomen om over lange trappen naar boven te klimmen, te dwalen over de resten van het kasteel en te griezelen in de gevangenis. Alles in het decor van de blauwe baai met cruiseschip en de heuvels waar we vandaan komen.

We genieten van het goeie Griekse leven. Onze tent staat honderd meter achter ons in de schaduw van een boom. Wij hangen in strandstoelen op het strand onder een palmenparasol, een Mythos biertje erbij. Fosse is, geïnspireerd door Nafplio, bezig aan een enorm zandkasteel. Het enige waar je je druk over hoeft te maken is het zonnebrand smeren… Maria van de plaatselijke minimarket heeft ons net feta uit het vat en kalamata olijven verkocht. Dat wordt straks een heerlijke Griekse salade.

Over een wat saaie weg doorkruisen we een stuk binnenland naar Epidaurus. Telkens als we een dorpje binnen fietsen hetzelfde tafereel: gesprekken stokken, nekken draaien om en monden vallen open. Fosse maakt er langzamerhand een show van. Hij zwaait als de keizer van China vanuit zijn kar en roept naar iedereen: Kalimera! We stoppen bij een kaal, oud en aftands barretje. Het enige dat er is. Ook de mensen zijn er kaal, aftands en oud, maar wel super vriendelijk. We zoeken een plaatsje op de veranda en drinken een sprite, ondertussen proberen we antwoord te geven op hun vragen. Waar komen jullie vandaan en waar gaan jullie heen? We zijn op weg naar Athene, maar eerst gaan we naar Epidaurus: een groot amfitheater in de heuvels. We parkeren de fietsen voor de ingang en lopen door het theater en testen de akoestiek. Via de kust fietsen we verder naar Galatas. Zo kunnen we al eilandhoppend Athene bereiken en hoeven we niet in de drukte van Athene te fietsen.
Egina is een eiland voor de kust van Athene. Er groeien veel pistache noten en er staan veel weekendhuisjes.  We fietsen een rondje over het eiland om de tempel te zien die hoog op de andere kant van het eiland staat. De Griekse attracties zijn wel aan Fosse besteed. Hij vindt het bere interessant om te horen over Zeus en de andere goden en rond te dwalen tussen oude stenen. We zijn klaar voor Athene. In twee uur varen we naar de drukke haven van Piraeus. Het onweert (de goden zijn bezig) en de hoeveelheid boten is overweldigend. Grote kleine, luxe, halfvergane… Om te zorgen dat we niet in de gekte van Athene hoeven te fietsen hebben we een hotel gereserveerd vlak bij de haven. De fietsen staan in de lobby gepropt, de fietskar staat op de kamer en wij verkennen met tram en metro de stad.


Van dag tot dag
Dag 2: Olympia – Stavrodromi, 49 km (Driades Studios)
Dag 3: Stavrodromi – Dimitsana, 33 km (kamer)
Dag 4: Dimitsana – Stemnitsa, 9km (kamer)
Dag 5: Stemnitsa – Tripoli, 40 km (Alex Hotel)
Dag 6: Tripoli – Paralio Astros (http://www.campingthirea.gr/index_en.html)
Dag 7: Paralio Astros – Nafplio (Drepano), 50 km (Camping Triton II, http://users.otenet.gr/~tritonii/)
Dag 8: Nafplio - Palaia Epidhavros, 56 km (Camping Nicolas)
Dag 9: Palaia Epidhavros – Perdika (Egina), 51 km en boottocht van 15 min. en een boottocht van 1,5 uur (Antzi Studios, http://www.antzistudios.gr/)
Dag 10: Rondtocht op Egina, 54 km
Dag 11: Perdika – Piraeus (Athene), 10 km en boottocht van 2 uur (Hotel Acropole, http://www.acropole-hotel.gr/)



Fiets route 1887816 - powered by Bikemap 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten