Fietsen op Lefkada |
De weg loopt door ruige bergen en gaat de hele tijd op en
neer. Via een paar kapen zien we opeens een groene delta onder ons. We zoeven
naar beneden langs kwakende kikkers. Een heerlijk Hollands laagland tussen
groene Griekse bergen. Ammoudia is een plaatsje van niks met een klein
koffiebarretje en een minimarkt. Het valt niet mee om hier een degelijke maaltijd
bij elkaar te scharrelen. De enige groente die ze hebben zijn uien… De weg gaat
weer omhoog langs een kaap, dan steil naar beneden naar een prachtig
zandstrand. De fietsbroeken worden uitgeschopt en we rennen de koude zee in.
Daarna eten we brood met zand en feta. Het lukt ons om grotendeels de drukke
kustweg te vermijden. Al is het soms zoeken naar het juiste weggetje. Soms
rijden we over een lange vlakke boulevard, direct langs zee, soms kronkelend
door heuvels en kaapjes.
Bij Prevedza moeten we door een tunnel. Fietsen is verboden
dus steken we onze duim op. Een onmogelijke opgave met drie mensen, drie
fietsen en een zwik bagage. Het is zondagochtend en er komt nauwelijks een auto
voorbij. Een vriendelijke automobilist zal bij het tolstation aan de andere
kant van de tunnel zeggen dat we hier staan. Plotseling staat George voor ons
neus. Een oranje overall, een grote grijns en een pick-up. De fietsen en bagage
kunnen in de open bak en wij gekreukeld op het achterbankje. In een mum van
tijd rijden we door de tunnel. Aan de andere kant zet George ons weer af. Hij
plukt een roos voor ons en zwaait ons vrolijk uit. De roos verwelkt langzaam tussen
de snelbinders achterop de fiets.
Over een klein weggetje fietsen we door velden vol bloemen. Het
gras ruist en ritselt in de berm. Al meerdere dode slangen op de weg zien
liggen. Een kudde schapen tussen de olijfbomen, een knal blauwe zee en de
bergen waar we overheen zijn gekomen als schimmen in de verte. Ik ga even stil
staan om uit te hijgen en te genieten van het uitzicht. Opeens krijg ik de
slang in de gaten die me nieuwsgierig aankijkt vanuit de berm. Ik weet niet hoe
snel ik weer door moet fietsen…
De dam naar Lefkada is druk en er staat veel wind. Flamingo’s
staan in het water. De oostkust is bebouwd, daarachter hoge groene toppen.
Maagdelijk, maar ook deze zijn onbegaanbaar voor een zwoegende fietser. Aan de
andere kant zee en de bergen van het vaste land. De camping in Vlycha ligt mooi
aan een strandje. Helaas vergeet de campingbaas ‘s avonds de muziek uit te zetten.
De hele nacht klinkt het gejengel van Griekse volksmuziek over de camping. We
doen geen oog dicht. De volgende ochtend rijden we meer door het binnenland. De
weg gaat omhoog en we zien baaien en toppen in het binnenland. Vasiliki is een
klein dorpje aan een baai met een haventje als centraal punt. Op deze camping
hebben we een beter nachtleven. Overal op de camping zijn kleine lichtjes die
aan en uit gaan. Een hele vuurwerkshow wordt voor ons opgevoerd door de plaatselijke
vuurvliegjes.
We nemen de vroege boot naar Kefalonia. De boot schommelt
tussen de twee eilanden. Foss en ik gluren in de stuurhut. Daar staat een dikke
kapitein met slobbertrui en lange baard. Hij wenkt ons op z’n Grieks waarbij je
nooit helemaal zeker weet of ze bedoelen dat je komt of juist gaat. Maar even
later zit Foss aan het roer van de veerboot. Het kleine haventje van Fiskardo
ligt vol zeilboten. Overal op de Ionische eilanden komen we groepen zeilers
tegen. De zee is hier vast zalig voor zeilers, maar wij houden het bij fietsen.
En de weg vanaf Fiskardo is een feest voor fietsers. Een lange, maar
geleidelijke klim brengt ons op de rug van het eiland. Nu en dan een dorpje en
een afslag naar beneden. Vooral het stuk weg bij Assos is prachtig. De weg
slingert op hoogte langs een steile afgrond naar zee. In de diepte kleine witte
stranden, de zee en een eilandje met een kasteel. Te mooi bijna! We hebben
moeite om onze ogen op de weg te houden. We steken het eiland dwars over naar
Sami. Een gemoedelijk dorpje aan een baai met een sjofel zeefront. Dan gaat het
door niemandsland richting Digaleto, een lange klim. In het dorpje bovenop storten
we neer bij een barretje. Drie mannetjes zitten te kletsen op de veranda.
Terwijl wij ons verslikken in de Griekse koffie breekt Fosse het ijs bij de
mannen en versiert een lolly. Daarna worden we uitgevraagd door de mannen. Waar
komen we vandaan en waar gaan we heen? We gaan richting Poros, daar willen we
de boot naar de Peloponnesos nemen en dan verder naar Athene.
Van dag tot dag
Dag 1: Corfustad – Limni: 18 km (www.dionysuscamping.gr)
Dag 2: Limni – Sidari: 48 km (Karoussades Camping)
Dag 3: Sidari – Paleokastritsa: 47 km (kamer)
Dag 4: Paleokastritsa – Plataria: 53 km en boot, http://www.nautiloscamping.gr/home%20eng.html
Dag 5: Plataria – Parga: 39 km (camping)
Dag 6: Parga – Kanali: 59 km, http://www.campingmonolithi.gr/Camping_Monolithi/Monolithi.html
Dag 7: Kanali – Vlycho (Lefkada): 59 km (http://campingdesimi.eu5.org/)
Dag 8: Vlycho – Vasiliki: 21 km (camping)
Dag 9: Vasiliki – Sami (Kefalonia): 42 km en boot (http://www.camping-karavomilos.gr/nl/)
Dag 10: Sami – pasweg richting Argostoli - Sami: 28 km
Dag 11: Sami – Loutrá Killínis (Peloponessos) 49 km en boot
(http://www.camping-aginara.gr/page_gb.htm)
Totaal: 463 km
Totaal: 463 km