Posts tonen met het label Oostenrijk. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Oostenrijk. Alle posts tonen

zaterdag 3 maart 2012

Fietsen langs de Drau (Drauradweg)

Altijd al dwars geweest en net even wat anders willen dan de rest. We fietsen als forellen tegen de stroom in. Niet alleen de rivier die we volgen komt ons tegemoet. Ook een stroom fietsers zoeft langs ons. Zij met een vaartje naar beneden. Wij hard werkend naar boven. De bergen worden hoger. Het landschap woester en de stroom van fietsers en water drogen langzaam op. 
Zoveel vakaniefietsers hebben we nog nooit gezien. Italiaanse families in colonne (met camper als veegwagen) met natuurlijk voor alle familieleden een badjas in de tas. Mannen met bierbuiken in strakke pakken en verende mountainbikes. Echtparen met matching outfits op degelijke gazelles. Vrouwen met hondjes in mandjes voorop of in karretjes achteraan. En wij zeggen ze allemaal gedag. Hey hey, grüezi, buongiorno!

zaterdag 21 januari 2012

Fietsen in Slovenië

We maken een dwarsdoorsnede door Slovenië, van de rotsige kust naar de besneeuwde bergen. Onderweg doen we een aantal Sloveense bezienswaardigheden aan, zoals de grotten van Postojna en Ljubljana. Slovenië betekent veel bergen fietsen. Het lastige daarbij is het vinden van de juiste weg. Of je fietst over een iets te drukke weg met prettige stijgingspercentages of je fietst over steenslagweggetjes die recht omhoog gaan. We probeerden de tussenweg te zoeken.

Fietsen over de Via Claudia Augusta (van Augsburg tot Venetië)


Gisteren zagen we ze voor het eerst. Groot en grijs en recht voor ons. Met grijnzende gezichten die lachten alsof ze ons bang wilden maken. De grote bergen! De Alpen! Nu zitten ze gelukkig verstopt achter zachte witte wolken en kunnen we fietsen alsof er geen morgen is. Als mensen vroegen wat we gingen doen deze zomer vertelden we van die oude Romeinse route tussen Augsburg in Duitsland en Venetië. Maar ehh, hoorde je dan die ander denken, daar liggen toch de Alpen tussen. Ja, zeiden we dan nonchalant. Maar nu we ze voor ons zien krijgen we toch zenuwen.

vrijdag 20 januari 2012

Winterwandelen en sleeën in Zillertal Oostenijk


Een meute mensen staat te wachten voor de gondels. Kleurige skipakken staan tegen hun ski’s aangeleund. Gebons van de skischoenen op de vloer. Een jongetje huilt en wil niet naar boven. Fosse wil hem zijn autootje wel lenen, maar ook dat helpt niet. Steeds wurmen een paar mensen zich in een gondeltje. Fosse vindt het allemaal geweldig interessant, al die draaiende en bewegende dingen om zich heen.  Als een koning zit hij in het gondeltje naar buiten te kijken. Ondertussen sjouw ik met ski’s, zonnebrillen en handschoenen. Boven verdwijnt de ene helft van de menigte de piste op en de andere helft zit in strandstoelen op het terras van het bergrestaurant. Ik klik Foss vast op z’n skietjes en geef hem een zetje. Onhandig staat hij daar. Z’n voeten glijden onder hem uit. Na een paar keer vallen en opstaan trekt hij z’n ski’s uit en begint er treintje mee te spelen door de sneeuw. Toettoet! We besluiten dat skiles nog een beetje te vroeg is. Maar wat gaan we dan doen deze week? Gelukkig is er in dit dal genoeg te beleven naast de piste.

dinsdag 17 januari 2012

Crash-cursus toerskiën in Oostenrijk


Verhit kom ik aan in de winkel. Slippertjes aan, korte broek en een zonnebril op mijn hoofd. ‘Ik kom mijn huurski’s ophalen.’ Op de toonbank wordt alles uitgestald. Ski’s met alle toebehoren: toerskischoenen, vellen, harseisen en skistokken. Met twee paar van alles wring ik mij in tram drie en verzwik bijna mijn enkel. Toerskicursussen vallen altijd laat in het winterseizoen, maar vandaag is de zomer al begonnen.
Vierentwintig uur later verzamelen we met de hele groep bij het dalstation van Mandarfen. Nog steeds een stralend blauwe hemel en temperaturen die ons verleiden tot een laatste ijsje op het terras. Dan gaat het gebeuren. De skipakken gaan aan en de zonnebrillen op. Boven stappen we vanuit de lift opeens in de papperige sneeuw. Nog wat onwennig skiën we met bagage en al naar de Riffelseehutte. De hut ligt aan de piste en is dus een prima uitgangspunt voor beginnende toerskiërs zoals wij. De komende week gaan we een Crash 3 cursus volgen die de NKBV samen met de Nederlandse Skivereniging organiseert voor mensen die willen leren toerskiën , maar nog niet goed kunnen skiën.