In het voorjaar
fietsen over de Peloponnesos is fietsen door bloeiende bermen en langs sappige
weiden. We zien eindeloos veel kapelletjes langs de weg. Relaxen op rustige
stranden en zwoegen op lange hellingen omhoog. Onderweg bezoeken we een paar
grote toeristische attracties zoals: Olympia, Nafplio en Epidaurus, maar we
komen ook door kleine bergdorpjes en eenzame kloven. De mensen zijn overal
ontzettend aardig en dol op kinderen. Fosse van vijf fietst mee op zijn
aanhangfiets en heeft aan aandacht geen gebrek. Ook hij geniet van vakantie in
Griekenland: strand, boten, ijs en oude stenen. De route gaat (van west naar
oost) dwars over de Peloponnesos en eindigt uiteindelijk in Athene.
We zitten in een
hotelkamer in een klein dorpje in het binnenland van de Peloponnesos. De taalbarrière
en verwarring is losgebarsten. Gelukkig waren hier kamers te huur. Die kwamen
precies op tijd. De rode weg waar we op fietsen begon bij Olympia als een soort
snelweg met op- en afritten en tunnels. Na een paar kilometer hield hij ineens
op, om daarna door te gaan als een gemoedelijk slingerend weggetje. Geen geld
meer waarschijnlijk. Verderop was er helaas weer geld, want daar fietsen we
weer over eindeloze saaie hellingen. En het wordt warm, elke dag ietsje warmer.
In Stravodromi was onze motor leeg en krijgen we een warm welkom van Nicoletta
en Georgios. Nicoletta is enorm gastvrij en biedt ons een kopje Griekse koffie aan
en Fosse een bordje macaroni. Wij zijn blijer met de koele kamer. Later komt
Nicoletta aanzetten met een blad vol eten: feta, brood, zoete pannenkoekjes en
natuurlijk yoghurt. In het dorpje proberen we boodschappen te doen bij een
klein winkeltje. Drie kwieke oude vrouwtjes in het zwart zitten binnen te
kletsen. Ze knijpen Fosse in z’n wang en geven hem een snoepje. Wij proberen
met gebaren duidelijk te maken wat we willen kopen.
Olympia was heel
bijzonder. Een mooie plek waar je keuvelend door het park tussen de oude resten
door kunt lopen. Geen drukte, maar rust en natuur. In het Olympische stadion
houden we een hardloopwedstrijd. Ook Fosse begrijpt dat we naar meer kijken dan
oude stenen. Het dorpje bestaat uit een keurig straatje met toeristenwinkeltjes.
De camping ligt op loopafstand en heeft het eerste zwembad met water en de
eerste medefietser. De mannetjes van de camping bekijken uitgebreid onze
fietsen en zijn onder de indruk van onze aanhangfiets.
Ook verderop
hebben we aan aandacht geen gebrek. In Lefkohori, een klein dorpje in de
bergen, is het een gezellige boel als we het terras van het plaatselijke
barretje oprijden. Hier gebeurt het. Onze aankomst is een hoogtepunt en we
worden weer uitgebreid bekeken door de stamgasten en de barvrouw. In
gebarentaal vertellen we over onze reis. Het hondje Heracles loopt rond en wil
een knuffel. De visboer komt langs met z’n waar uit zee. Later komt hij ons met
een zwaai en een toeter voorbij. Onze tocht gaat verder door kloven en bergen.
Overal bloemen in de bermen. Het lijkt alsof je door een ouderwets
bloemenparfum fietst. Het landschap is prachtig, maar de Grieken maken er wel
een zooitje van. Langs de hellingen wordt het vuil gewoon de kloof in gekieperd.
Dimitsana en
Stemnitsa zijn twee leuke bergdorpjes. We nemen de tijd om door de kleine
straatjes te lopen. We huren een kamer aan het hoofdstraatje en hebben uitzicht
over het straatleven beneden. Vanuit Stemnitsa liften we naar een klooster dat
diep onder het dorp in een kloof ligt. In de seat van een Atheense
trambestuurder rijden we naar beneden. Het klooster is nog een eindje wandelen
door de kloof. Wat een plek om te leven, zo weggestopt tussen de rotsen. De
terugweg gaat iets minder soepel. Het is net middagrust en er komt geen auto
langs. We lopen een heel eind over het asfaltweggetje naar boven. Tot de eerste
auto ons meeneemt.
Vanaf Stemnitsa
gaan we over een weg dwars door de bergen. Een prachtweg. We zitten al hoog, maar
gaan nog hoger. Woeste bergen en sappige weiden. Is dit de Peloponnese? In
Hrisovitsi drinken we warme chocola voor het haardvuur. De vrouw van de taverne
heeft ons net drie blikken voor gehouden: koffie, Nescafé of cacao. In de afdaling
rijden we over vreemde grootschalige kruispunten op verder heel smalle
weggetjes. Opeens staat er een schaapskudde op de weg. De kudde wordt streng
bewaakt door een herdershond. Met een escorte van twee auto’s, waarbij de
achterste enige charges uitvoert komen we er zonder kleerscheuren langs. Een
toeter en een zwaai als groet van onze hulptroepen. We dalen verder af. Tripoli
ligt in een hoge vallei. De stad is druk, maar niet toeristisch. We crossen
tussen de auto’s door en stuiven het grote centrale plein op. Dat is vol
mannetjes met ijskoffie op bankjes en moeders met kinderen bij de fontein. Ze
vormen een goede bron voor informatie en wijzen ons naar familiehotel Alex. We
worden verwelkomt als verre familie. Fosse krijgt een aai over z’n bol terwijl wij
de fietsen naar de kelder sjouwen.
We fietsen verder
naar de kust door meer kloven en bermen vol bloemen. Om de paar kilometer staan
kapelletjes langs de weg. Ze zijn er in vele soorten en maten. We begonnen er
foto’s van te nemen, maar er komt geen einde aan er staan er zoveel. In Par
Astros hebben we de overkant van de Peloponnesos bereikt. Een klein dorpje met
hobbelige straten, een kasteel en een dromerig kapelletje aan zee. Met de zee
komt ook weer het toerisme. We genieten van de goede kant daarvan en eten ijs
bij het haventje en zetten de tent op de camping.
Via een aantal
kapen fietsen we door naar Nafplio. Een stadje op een kaap aan een blauwe baai.
Veel toeristen lopen door de smalle straatjes, maar op de boulevard ook terrassen
vol kwekkende lokalen. Ook een mooie plek voor ons: genoeg plek voor de fietsen
en een speeltuintje voor Fosse. Hoog boven ons waakt het kasteel over de stad.
Morgen zullen we terugkomen om over lange trappen naar boven te klimmen, te
dwalen over de resten van het kasteel en te griezelen in de gevangenis. Alles
in het decor van de blauwe baai met cruiseschip en de heuvels waar we vandaan
komen.
We genieten van
het goeie Griekse leven. Onze tent staat honderd meter achter ons in de schaduw
van een boom. Wij hangen in strandstoelen op het strand onder een
palmenparasol, een Mythos biertje erbij. Fosse is, geïnspireerd door Nafplio,
bezig aan een enorm zandkasteel. Het enige waar je je druk over hoeft te maken
is het zonnebrand smeren… Maria van de plaatselijke minimarket heeft ons net
feta uit het vat en kalamata olijven verkocht. Dat wordt straks een heerlijke Griekse
salade.
Over een wat
saaie weg doorkruisen we een stuk binnenland naar Epidaurus. Telkens als we een
dorpje binnen fietsen hetzelfde tafereel: gesprekken stokken, nekken draaien om
en monden vallen open. Fosse maakt er langzamerhand een show van. Hij zwaait
als de keizer van China vanuit zijn kar en roept naar iedereen: Kalimera! We
stoppen bij een kaal, oud en aftands barretje. Het enige dat er is. Ook de mensen
zijn er kaal, aftands en oud, maar wel super vriendelijk. We zoeken een
plaatsje op de veranda en drinken een sprite, ondertussen proberen we antwoord
te geven op hun vragen. Waar komen jullie vandaan en waar gaan jullie heen? We
zijn op weg naar Athene, maar eerst gaan we naar Epidaurus: een groot amfitheater
in de heuvels. We parkeren de fietsen voor de ingang en lopen door het theater
en testen de akoestiek. Via de kust fietsen we verder naar Galatas. Zo kunnen
we al eilandhoppend Athene bereiken en hoeven we niet in de drukte van Athene
te fietsen.
Egina is een
eiland voor de kust van Athene. Er groeien veel pistache noten en er staan veel
weekendhuisjes. We fietsen een
rondje over het eiland om de tempel te zien die hoog op de andere kant van het
eiland staat. De Griekse attracties zijn wel aan Fosse besteed. Hij vindt het
bere interessant om te horen over Zeus en de andere goden en rond te dwalen
tussen oude stenen. We zijn klaar voor Athene. In twee uur varen we naar de
drukke haven van Piraeus. Het onweert (de goden zijn bezig) en de hoeveelheid
boten is overweldigend. Grote kleine, luxe, halfvergane… Om te zorgen dat we
niet in de gekte van Athene hoeven te fietsen hebben we een hotel gereserveerd
vlak bij de haven. De fietsen staan in de lobby gepropt, de fietskar staat op
de kamer en wij verkennen met tram en metro de stad.
Van dag tot dag
Dag 1: Glifa (http://www.camping-aginara.gr/page_gb.htm) - Olympia, 81 km (http://www.campingdiana.gr/)
Dag 2: Olympia –
Stavrodromi, 49 km (Driades Studios)
Dag 3:
Stavrodromi – Dimitsana, 33 km (kamer)
Dag 4: Dimitsana
– Stemnitsa, 9km (kamer)
Dag 5: Stemnitsa
– Tripoli, 40 km (Alex Hotel)
Dag 6: Tripoli –
Paralio Astros (http://www.campingthirea.gr/index_en.html)
Dag 7: Paralio
Astros – Nafplio (Drepano), 50 km (Camping Triton II, http://users.otenet.gr/~tritonii/)
Dag 8: Nafplio -
Palaia Epidhavros, 56 km (Camping Nicolas)
Dag 9: Palaia
Epidhavros – Perdika (Egina), 51 km en boottocht van 15 min. en een boottocht
van 1,5 uur (Antzi Studios, http://www.antzistudios.gr/)
Dag 10: Rondtocht
op Egina, 54 km
Dag 11: Perdika –
Piraeus (Athene), 10 km en boottocht van 2 uur (Hotel Acropole, http://www.acropole-hotel.gr/)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten