
We vinden nog net een plekje vlak voorbij het hutje langs de
kant van de weg tussen alle Italiaanse auto’s (als we terugkomen is de weg
afgesloten en moeten mensen een stuk lager parkeren). Vlak bij de brug naast La Visaille gaat wandeling 17 het bos
in. Er staat 45 minuten voor. We lopen door de larix bomen over de morene van
de Ghiacciaio del Miage. De morene is een berglandschapje in het klein met spannende
paadjes, kinderklauterstukjes over rotsen en stroompjes om overheen te stappen. We klimmen
steeds hoger op de morenerug. Net als Fosse het saai dreigt te vinden komen we boven
aan bij een uitzichtpunt. Hier heb je uitzicht over het grote berglandschap: de
Aiguilles Rouges en de Aiguille Noire de Peuterey. Nu loop je verder over de
graat van de morenerug. Een spannend stuk, met links en recht hellingen. Je
loopt tussen de bomen en de rotsen. Fosse voelt zich hier een echte
bergbeklimmer. Na een laatste stukje door het bos komen we bij het groene
meertje waar wandeling 17 naar toe leidt. Een piepklein meertje met melkgroen
water. Harde modderoevers lopen steil naar beneden. Fosse wil er zo induiken,
maar ons lijkt dat vanwege die steile oevers een minder goed idee. Na een
picknick lopen we weer terug. Dat we over dezelfde weg teruggaan vindt Fosse
helemaal geen probleem. Het geeft hem vertrouwen dat het wel gaat lukken.
Camping: camping Monte Bianco La Sorgente
Geen opmerkingen:
Een reactie posten